Rodzaje kamer endoskopowych elektronicznych

Endoskop elektroniczny kamery można podzielić na następujące kategorie w oparciu o scenariusze zastosowań technologii:

Elektroniczna kamera endoskopowa CCD: Używa urządzenia ze sprzężeniem ładunkowym (CCD) jako czujnika obrazu. Czujniki CCD charakteryzują się rozdzielczością, doskonałą czułością na światło i niskim poziomem szumów, co pozwala na rejestrowanie obrazów o bogatych szczegółach i wyraźnej jakości obrazu. Nadaje się do diagnostyki medycznej z niezwykle wysoką jakością obrazu, np. gastroskopii, gdzie lekarze mogą dokładnie obserwować subtelne zmiany błony śluzowej przewodu pokarmowego. Jednak koszt produkcji czujników CCD jest stosunkowo wysoki, a ich rozmiar jest stosunkowo duży, co skutkuje wysokimi kosztami sprzętu i ograniczoną elastycznością.

CMOS Elektroniczna Kamera Endoskopowa: Używa komplementarnego półprzewodnika metalowo-tlenkowego (CMOS) jako czujnika obrazu. Czujniki CMOS mają zalety niskich kosztów, niskiego zużycia energii i wysokiej integracji. W ostatnich latach nastąpiła znacząca poprawa jakości obrazu, która może sprostać większości rutynowych potrzeb inspekcyjnych, takich jak wewnętrzna inspekcja rurociągów przemysłowych, które mogą przesyłać wyraźne obrazy w czasie rzeczywistym. Posiada również dużą prędkość akwizycji, odpowiednią do zastosowań w monitorowaniu w czasie rzeczywistym. Jednak w środowiskach o słabym oświetleniu jakość obrazu może nie być tak dobra, jak w przypadku czujników CCD.

Kamera endoskopowa światłowodowa: przesyła sygnały obrazu przez wiązkę światłowodową. Przedni koniec to twarda mała sekcja, a część wprowadzająca składa się z miękkiej, giętkiej wiązki światłowodowej, która jest wygodna do zagłębiania się w kręte części ciała ludzkiego lub złożone rurociągi sprzętu przemysłowego. Może bezpośrednio obserwować sytuację wewnętrzną przez okular lub może być podłączona do urządzenia do akwizycji obrazu w celu rejestrowania obrazów. Jest często stosowana w bronchoskopii płuc, która może dotrzeć do małych oskrzeli głęboko w płucach i stanowić podstawę do diagnozy chorób układu oddechowego. Jej zalety są miękkie i elastyczne, można ją zginać i może docierać do złożonych części; wadą jest to, że rozdzielczość obrazu jest stosunkowo niska, a wiązka światłowodowa jest podatna na uszkodzenia.

Kamera endoskopowa elektroniczna wideo: Wykorzystuje cyfrowe kolorowe urządzenia obrazowania CCD lub CMOS, które zamieniają sygnały obrazu na sygnały wideo do wyjścia i są dopasowane do centrów przetwarzania obrazu i monitorów. Obraz jest wyraźny i ma wysoką rozdzielczość, a także może zapewnić różnorodne funkcje poprawy i przetwarzania obrazu, co jest wygodne dla lekarzy do obserwacji i analizy. Jest szeroko stosowana w operacjach laparoskopowych w medycynie, zapewniając wyraźną wizję podczas operacji chirurgicznych; w przemyśle jest używana do wewnętrznej kontroli dużego sprzętu, pomagając technikom zlokalizować punkty awarii. Jest łatwa w obsłudze i ma szeroki zakres zastosowań, ale koszt sprzętu jest stosunkowo wysoki.

Mikrokamera endoskopowa elektroniczna: Ma małą objętość i może wchodzić do wąskich przestrzeni. Na przykład mikrokamera Medigus SCOUTCAM 1.2 o średnicy zaledwie 1,2 może być zintegrowana z różnymi urządzeniami, odpowiednimi do wewnętrznej inspekcji małych rurociągów i precyzyjnych części, a także do sprawdzania określonych małych części ciała ludzkiego, takich jak obserwowanie małych zmian w uchu i gardle. Rozdzielczość i pole widzenia mogą być ograniczone i należy je wybrać zgodnie ze specyficznym scenariuszem zastosowania.