اجزای یک دوربین آندوسکوپی الکترونیکی

میکرو دوربین: در انتهای جلوی تئوسکوپ قرار دارد و جزء کلیدی ثبت تصویر است. به عنوان مثال، از سنسورهای تصویر معمولی CMOS یا CCD استفاده می شود و برخی از دوربین های آندوسکوپ با وضوح بالا از سنسورهای CMOS با p بالا برای به دست آوردن تصاویر واضح و ظریف از بدن استفاده می کنند که به پزشکان در تشخیص دقیق کمک می کند. مشخصات مختلف سنسورها دارای تفاوت هایی در کمیت پیکسل، اندازه پیکسل، حساسیت هستند که بر وضوح، وضوح و بازتولید رنگ تصویر تأثیر می گذارد.

گروه لنزهای نوری: شامل لنزهای متعدد با عملکردهای مختلف است که وظیفه تمرکز واضح نور جسم مورد نظر را بر روی حسگر تصویر دارد. از طریق لنزهای نوری دقیق طراحی شده و جلا داده شده، می تواند مشکلاتی از این قبیل را برطرف کند به عنوان انحراف رنگی و اعوجاج رنگ، کیفیت تصویر و ارائه میدان دید و عمق میدان مناسب، که برای پزشکان راحت است تا اندام ها و بافت های بدن را به طور کامل مشاهده کنند.

منبع نور: روشنایی کافی و یکنواخت را برای بررسی آندوسکوپ فراهم می کند و اطمینان حاصل می کند که دوربین می تواند تصاویر روشن و واضح بگیرد. موارد رایج عبارتند از لامپ های زنون، منابع نور، و غیره. منابع نور LED به دلیل مصرف انرژی کم، عمر طولانی، راندمان نوری بالا و تولید گرما، به طور گسترده در دوربین های آندوسکوپ الکترونیکی مدرن استفاده می شوند. منابع نوری مختلف تفاوت هایی در دمای رنگ و شاخص رندر رنگ دارند که بر عملکرد رنگ تصویر تأثیر می گذارد.

اجزای راهنمای نور: معمولاً از فیبرهای نوری دیگر مواد راهنمای نور کارآمد برای انتقال نور ساطع شده از منبع نور به انتهای جلوی آندوسکوپ استفاده می شود و قسمت مشاهده شده را روشن می کند. فیبرهای نوری می توانند به طور موثر نوردهی کنند و دارای درجه خاصی از انعطاف پذیری باشند که برای هدایت نور به ناحیه هدف در محیط پیچیده بدن مناسب است.

خط انتقال مسئول انتقال سیگنال تصویر گرفته شده توسط دوربین به سیستم پردازش تصویر در زمان واقعی است. این می تواند یک کابل، مانند یک کابل هسته مسی باشد که سیگنال های الکتریکی برای انتقال داده های تصویری را ارسال می کند. همچنین می تواند یک فیبر نوری باشد که از سیگنال های نوری برای انتقال استفاده می کند. فیبرهای نوری مزایای آشکاری در انتقال با سرعت بالا، مسافت طولانی و ضد تداخل دارند و می توانند از انتقال سیگنال های تصویری با کیفیت بالا و کم تلفات اطمینان حاصل کنند.

پردازشگر تصویر: یک سری پردازش و تجزیه و تحلیل سیگنال تصویر ارسالی مانند کاهش نویز، بهبود، تصحیح رنگ و دیجیتالی کردن تصویر را انجام می دهد. از طریق الگوریتم‌های پیچیده و قابلیت‌های محاسباتی قدرتمند، کنتراست وضوح و دقت رنگ تصویر را بهبود می‌بخشد و تصویر تشخیصی تری را به پزشک ارائه می‌دهد. تصویر پردازش شده در نهایت بر روی دستگاه نمایشگر مربوطه مانند مانیتور پزشکی نمایش داده می شود که برای پزشک راحت است که مستقیماً مشاهده و تشخیص دهد.