دوربین سه بعدی استریو ویژن

دید استریو دوربین از اصل بصری دوچشمی انسان تقلید می کند، با استفاده از دو دوربین برای گرفتن یک صحنه از زوایای مختلف به طور همزمان. از طریق مثلث بندی، فاصله بین جسم و دوربین را با استفاده از فاصله بین دو دوربین (خط پایه) و نقاط متناظر در تصاویر محاسبه می کند و به این ترتیب اطلاعات سه بعدی جسم را به دست می آورد. این فرآیند شبیه به نحوه پردازش مغز انسان تصاویر مشاهده شده توسط هر دو است و فاصله و عمق اشیاء را با مقایسه تفاوت موقعیت اشیاء مشاهده شده توسط هر دو چشم درک می کند.

مزایا: عدم نیاز به انتشار فعال نور، سازگاری قوی با محیط، به ویژه مناسب برای صحنه های خارج از منزل با نور کافی. از آنجایی که اصل آن مبتنی بر دید طبیعی است، می تواند در محیط های پیچیده نیز به خوبی کار کند.

معایب: به شدت به بافت و ویژگی های سطح جسم متکی است. هنگامی که بافت سطح جسم مشخص نیست یا رنگ آن مشخص است و کنتراست کم است، تطبیق دقیق نقاط مربوطه دشوار است، بنابراین بر کسب اطلاعات عمق تأثیر می گذارد. علاوه بر این، فرآیند محاسبه نسبتاً پیچیده است که به قابلیت های محاسباتی سخت افزاری خاصی نیاز دارد.

اغلب در جلوگیری از موانع پهپاد استفاده می شود. این پهپاد از دوربین دید استریو برای حس کردن به موقع محیط اطراف، شناسایی موانع و محاسبه فواصل آنها استفاده می کند، بنابراین پرواز اجتناب از مانع خودران را درک می کند. در زمینه مدل سازی سه بعدی، می تواند اشیاء را از زوایای مختلف عکسبرداری کند، داده های سه بعدی غنی و مدل های سه بعدی با دقت بالا ایجاد کند.